lovers without borders

getting back together!

ben facebook'ta reporters without borders sayfasını like etmiştim. mr white nights da bugün doctors without borders sayfasını like etmiş, bi anda timeline'ıma düştü. burada bi ortak nokta bulup kendi kendime sevindim. sanırım ondan hoşlanıyorum hah-ha :) her ne kadar burada kıllı ortadoğulu bir herifle arada bir yatsam da. 

biliyorum klinik vakayım. 

ve çok acınası görünüyor olabilirim. 

bu arada geçen de şu yoklukta kredi kartına koca bir delik açmak suretiyle gidip kendime kocaman şişkin bi kaban aldım, oslo'ya gidince giyerim, diye. istanbul şartlarında ocak'ta iç çamaşırlarımın üstüne giysem üşümem o derece.  baya kafayı yedim sanki. arada aklım gelir gibi olunca 'deli miyim ben' diye düşünüyorum ama kısa süre sonra aklım gidiyor tabii ki ve tekrar kendim hariç herkesin deli olduğunu düşünmeye devam ediyorum.

sevgiler

jk

ps: bu arada bi çocuk vardı solcu, örgütlü filan. bugün onu gördüm. baya sohbet etme fırsatımız oldu. tatlı çocuk aslında. garip bi' şekilde gözlerine bakarken içimde merhamet, şefkat hissi uyandırıyor. kırılgan bi' insana benziyor. bu da beni onu çözmek, kaçtığında üstüne üstüne gitmek konusunda tetikliyor. ama tabii ki öyle şeyler yapmıyorum. aslında baya önce beğenmiştim ben bu çocuğu. 

ps II: kasım'da yine bi haltlar olucak, etkinlik dolu bi ay kasım. evet! ;) yalnız çapkınlık yapmaya çıkıp sonunda her şekilde üzülen tek insan olarak tarihe geçebilirim. biri beni üzünce üzülüyorum -haliyle- ama birini üzdüğümü düşününce de üzülüyorum. filan. her türlü evde tek başına zırıl zırıl ağlayan bi tipe dönüşüyorum. pişman oluyor muyum? ilk etapta evet! ama sonra geçiyor ve yine içimden aynı manyak çıkıyor. :))