mutluluk evde yalnız olmaktır!

en sevdiğim evde şöyle biraz yalnız kalmak.. kedilerin uyuması.. ev arkadaşının gitmesi. mahalledeki çocukların ortalıkta olmaması ve haliyle gürültü yapamıyor olması..

o arada uzun süredir ertelenen işlerin yavaştan yapılması, gerekli maillerin gönderilmesi, yemek için planlar yapmak, to do list'i güncellemek... ders çalışmak filan. oh be. dünya varmış.

sevgiler
jk

ps: işte bu yüzden evlenmek yahut biriyle birlikte yaşamak istemiyorum. konfor alanım daralıyor. sanki bi gün evlensem bile ayrı evlerde yaşamaya devam etmemiz gerekiyormuş gibi hissediyorum.